Historia stosowania suplementów diety: Od starożytności po współczesność

Wprowadzenie

Suplementy diety odgrywają znaczącą rolę we współczesnym świecie. Służą jako uzupełnienie codziennej diety w witaminy, minerały, białko, błonnik i inne substancje odżywcze. W tym artykule przyjrzymy się historii stosowania suplementów diety, od czasów starożytnych po dzień dzisiejszy, zwracając uwagę na ewolucję ich zastosowania, składników i przepisów.

Starożytność
Suplementy diety wywodzą się z czasów starożytnych, gdzie ludzie uzupełniali swoją dietę na różne sposoby. Przykładowo, w starożytnym Egipcie stosowano algi jako źródło jodu, zaś w starożytnej Grecji spożywano wątroby zwierząt jako źródło witaminy A (1). W starożytnym Rzymie znano znaczenie diety bogatej w białko, dlatego spożywano jaja, ser i mięso (2).

Średniowiecze
W średniowieczu, lekarze i filozofowie nadal zwracali uwagę na znaczenie diety. Jednym z nich był perski uczony i lekarz Ibn Sina, znany również jako Awicenna, który w swoim dziele "Kanon Medycyny" opisywał znaczenie zdrowej diety oraz zawarte w niej substancje odżywcze (3). W tym okresie zioła i przyprawy były powszechnie stosowane jako naturalne suplementy.

Rewolucja naukowa
W czasie rewolucji naukowej, postęp w dziedzinie chemii pozwolił na identyfikację i pozyskiwanie poszczególnych substancji odżywczych. W 1747 r. James Lind odkrył, że sok z cytrusów może zapobiegać szkorbutowi, wprowadzając tym samym pierwszą formę suplementu witaminy C (4).

XIX wiek
W XIX wieku, rozwój naukowy doprowadził do odkrycia kolejnych witamin i minerałów. W 1881 r. Casimir Funk odkrył witaminy B1, B2, B3, a później także witaminę D (5). Wraz z tym odkryciem, suplementy diety zaczęły być coraz bardziej powszechne. W 1912 r. została stworzona pierwsza tabletka witaminowa, która zawierała witaminę B1 (6).

XX wiek
W XX wieku suplementy diety stały się popularne wśród konsumentów. Przemysł suplementów diety zaczął się rozwijać, wprowadzając na rynek coraz więcej produktów. W latach 60. XX wieku, Linus Pauling, dwukrotny laureat Nagrody Nobla, zasugerował, że wysokie dawki witaminy C mogą zapobiegać przeziębieniom oraz innym chorobom (7). Jego teorie stały się podstawą dla szerokiego zastosowania witamin w dużych dawkach jako suplementów.

W latach 70. i 80. XX wieku, coraz większa liczba ludzi zaczęła interesować się zdrowym trybem życia, co przyczyniło się do wzrostu popularności suplementów diety, w tym białka, aminokwasów i błonnika. W 1994 r. w Stanach Zjednoczonych została uchwalona ustawa o suplementach dietetycznych (DSHEA), która zdefiniowała suplementy diety i ustanowiła regulacje dotyczące ich produkcji, etykietowania i reklamowania (8).

XXI wiek
W XXI wieku, rynek suplementów diety jest wart miliardy dolarów i obejmuje szeroką gamę produktów, takich jak witaminy, minerały, aminokwasy, błonnik, probiotyki oraz inne substancje odżywcze. Dostępne są w różnych formach, takich jak tabletki, kapsułki, proszki, płyny czy batony energetyczne.

Współczesne badania naukowe nadal koncentrują się na udoskonalaniu suplementów diety, identyfikacji nowych składników oraz badaniu ich bezpieczeństwa i skuteczności. Suplementy diety są teraz powszechnie stosowane przez sportowców, osoby dbające o zdrowie, a także przez tych, którzy mają trudności z utrzymaniem zrównoważonej diety.

Bibliografia:

Wartofsky, L. (2016). Jod: Stosowanie w medycynie od czasów starożytnych. Thyroid, 26(6), 849-852.

Toussaint-Samat, M. (2009). Historia żywności. Wiley-Blackwell.

Ibn Sina (Awicenna). (1025). Kodeks Medycyny. (Wyd. arabskie)

Lind, J. (1753). Traktat o szkorbutie. Londyn: A. Millar.

Funk, C. (1912). Właściwości przeciwberi-beriowych substancji pochodzenia roślinnego. Journal of Physiology, 43(4), 395-400.

Williams, R. J. (1961). Odkrywanie witamin. Scientific American, 205(4), 185-196.

Pauling, L. (1970). Witamina C i przeziębienie. W. H. Freeman and Company.

Dietary Supplement Health and Education Act of 1994, 21 U.S.C. §§ 321(ff), 350b, 343-2 (1994).